Rozdział 5

5 Oczami Patrici

Wyszłam z salonu i poszłam do pokoju. Nie mam zamiaru uczestniczyć w kolejnym balu Amber. Po co ja się w ogóle pytałam o temat tego głupiego balu? Ktoś zapukał do drzwi. Powiedziałam „proszę”. Drzwi się otworzyły i stanął w nich Eddie. Po co tu przyszedł?

E:Mogę na chwilę? –zapytał

P:Jak musisz.

E:Czemu wyszłaś z salonu? -Boże, czemu oni wszyscy muszą wszystko wiedzieć?!

P:Bo nie cierpię bali? Czy to takie trudne do zrozumienia? -niemalże krzyknęłam

E:Dobrze już dobrze, spokojnie, tylko zapytałem.

P:Po co w ogóle tu przyszedłeś?

E:Bo uciekłaś tak szybko, że myślałem, że coś się stało.

P:I znowu postanowiłeś mnie ratować? -zapytałam, patrząc w poduszkę

E:Dasz sobie już spokój-chyba był trochę zdenerwowany

P:Z czym mam dać sobie spokój?

E:Z tym, że udajesz, że mnie nie lubisz.

P:Ja nie udaję! -teraz to mnie naprawdę zdenerwował

E:Dobra, jak chcesz! -powiedział i wyszedł

Co ja najlepszego zrobiłam! Dopiero teraz zadałam sobie sprawę, że go okłamałam. Przyszedł tu, a ja mu tak nagadałam!  Joy weszła do pokoju. Zobaczyła moją minę.

Jo: Co się stało?

P:Nic, a co miałoby się stać?

Jo: No nie wiem, ale twoja mina o tym świadczy.

P:Jest ok.

Jo: Dobra, jak nie chcesz, to nie mów.

P:Ja idę, bo muszę siedzieć dwie godziny w kozie z tym palantem.

Jo: Ok, powodzenia-uśmiechnęła się

Poszłam do szkoły. W klasie czekał pan Sweet. Eddiego jeszcze nie było. Może postanowił nie przyjść? Tak bardzo o tym marzyłam, ale chwilę później moje marzenia legły w gruzach. Eddie wszedł do klasy.

PS: Ok, jesteście. Dzisiaj mam dobry humor, więc możecie sobie coś porobić, tylko nie hałasujcie. –powiedział i wyszedł

E:To co robimy?

P:My?

E:No wiesz, musimy znosić się przez dwie godziny, to może urwiemy się do parku.

Nic nie odpowiedziałam. Wyczuł, że się waham.

E:No dalej, przecież Cię nie zjem. Chyba, że się boisz?

P:Ja? Dobra chodźmy zanim nas zauważy.-powiedziałam i wyszliśmy.

\

Dobra, następny za 5 komentarzy