Rozdział 12

12 Oczami Eddiego

Poszliśmy do domu, przebraliśmy się i pojechaliśmy do szpitala. Przed wyjście powiedziałem do Trudy:

E:Zostanę dzisiaj na noc w szpitalu, dobrze?

T:Dobrze gwiazdko, tylko nie mów Wiktorowi.

E:Dobrze, dziękuję.

Do szpitala dojechaliśmy po 15 minutach. Do sali, w której leżała Patrcia wszedłem ostatni, a ona już zdążyła zapytać:

P:Gdzie Eddie?

E:Tu jestem-podszedłem do niej i pocałowałem ją delikatnie. Wszyscy byli bardzo zdziwieni. Mara i  Joy krzyknęły:

MiJo: Wiedziałam!!!

Wszyscy zaczęli się śmiać. Spojrzałem na Patricie. Leżała z zamkniętymi oczami. Podbiegłem do niej. Otworzyła oczy przestraszona.

P:Co się stało?

E:Nic, spokojnie.

Al. :To może my już pójdziemy. Chcę zabrać Amber na randkę.

J:A ja z Marą idziemy do kina.

F: Ja zabieram Ninę na piknik

E:Ok, to do zobaczenia.

P:Pa, dzięki, że mnie odwiedziliście-lekko się uśmiechnęła

Zostaliśmy sami. Nawet Joy poszła. Wyszedłem na korytarz i wziąłem kwiaty, które dla niej przyniosłem.

P: Możesz je włożyć do wazonu?

E:Jasne

Włożyłem je do wazonu i usiadłem koło jej łóżka.

P:Możesz mi pomóc usiąść.

E:Jesteś pewna, że czujesz się już na tyle dobrze?

P:Tak, proszę pomóż mi.

E:Ok, jak chcesz.

Pomogłem jej usiąść. Nie byłem do końca przekonany, czy to dobry pomysł, ale ona była uparta.

P:Kiedy będę mogła stąd wyjść?

L:Powiem pani, że niedługo. Jeszcze jednak trochę pani u nas zostanie, bo jest mocno osłabiona. To skutki uboczne tabletki, która pani ktoś podał. –do sali wszedł lekarz, chyba usłyszał moje pytanie.

P:Cieszę się.

E:Czy Patricia będzie mogła iść od razu do szkoły?

 L: Zobaczymy, czy jej  odporność jest na tyle mocna, czy będzie jeszcze musiała dojść do siebie.  W środę przyjdzie pani do mnie na wizytę. I wtedy zdecydujemy.

P:Dziękuję-odpowiedziała Patricia. Lekarz wyszedł i Patricia zadała mi bardzo ważne pytanie.

Dobra 5 komentarzy i wrzucam następny :D

już czeka