Rozdział 49

49 Oczami Patrici

Spodziewałam się innej reakcji Eddiego. Wiedziałam, że gdzieś tam w środku jest mu równie ciężko jak mi.

E:Co się stało?- zapytał

P:Nic. Po prostu nie spodziewałam się, że tak zareagujesz.

E:A jakiej reakcji się spodziewałaś?

P:Każdy inny chłopak na Twoim miejscu zostawiłby mnie. Po co byłoby mu dziecko? I to jeszcze w takim wieku.

E:Myślałaś, że Cię zostawię?

P:Nie wykluczałam takiej opcji. Do tej pory boję się, że jeszcze Ci się odwidzi i uciekniesz- powiedziałam

E:Nie mam zamiaru Cię zostawić.

P: Jesteś świadomy tego, co nas czeka?

E:Tak, ale właśnie tego chce- powiedział. Cały czas zastanawiałam się, czy mówi prawdę.

P:Eddie, muszę wiedzieć jedną rzecz- zawahałam się- Czy nie jesteś  ze mną teraz tylko ze względu na dziecko?- musiałam znać odpowiedzieć.

E:Oczywiście, że nie. Przecież Cię Kocham.

Uśmiechnęłam się. Jego słowa sprawiły, że poczułam się lepiej.

E:A tak w ogóle, to który to miesiąc?- zapytał. Te wszystkie rzeczy, o które pytał były dla mnie strasznie dziwne. Jakbym wciąż nie mogła uwierzyć, że to wszystko jest prawdą. Jakbym cały czas myślała, że śnie, że w końcu się obudzę i wszystko będzie jak dawniej, jednak musiałam w końcu zrozumieć, że to wszystko jest całkowicie realne.

P:Drugi- odpowiedziałam na pytanie Eddiego

E:A wiesz, czy to chłopczyk, czy dziewczynka?

P:Nie- posmutniałam- jutro idę na badania.

E:Coś jest nie tak?- zaczął się martwić

P:Wszystko w porządku. Lekarz powiedział, że może uda się już ustalić płeć.

E:Mogę iść z Tobą?- zapytał. Bardzo się w to wszystko wkręcił.

P:Jeżeli chcesz- powiedziałam- jeśli nie masz nic przeciwko, to położę się już.

E:Ok, w takim razie dobranoc.

P:Dobranoc- powiedziałam. Pocałował mnie w usta, uśmiechnął się i wyszedł.

Położyłam się do łóżka. Byłam zmęczona tym wszystkim. Długo nie mogłam zasnąć, myśląc o tym, co będzie, jak skończymy szkołę. Na ten moment wiedziałam jedno: Nikt nie może  tracić z oczu tego, czego pragnie, nawet kiedy przychodzą chwile, gdy zdaje się, że świat i inni są silniejsi. Sekret tkwi w tym, by się nie poddać. I właśnie tak postanowiłam zrobić.

I jak myślicie? Chłopiec, czy dziewczynka, a może bliźniaki? Piszcie w komentarzach.